Eftir þetta skiptu þeir Þorgrímur bræður fé með sér. Tók Þorgrímur lausafé en Þorgeir löndin. Réðst Þorgrímur þá inn til Miðfjarðar og keypti land að Bjargi með ráði Skeggja. Þorgrímur átti Þórdísi dóttur Ásmundar undan Ásmundargnúpi er numið hafði Þingeyrasveit.
Þau Þorgrímur og Þórdís áttu son er Ásmundur hét. Hann var mikill maður og sterkur og vitur og hærður manna best. Hann hafði snemma hærur í höfði. Því var hann kallaður hærulangur eða hærulagður.
Þorgrímur gerðist þá búsýslumaður mikill og hafði alla menn mjög í starfa þá er með honum voru. Ásmundur vildi lítt vinna og var fátt um með þeim feðgum. Fór svo þar til Ásmundur var roskinn að aldri. Þá beiddi Ásmundur fararefna af föður sínum. Þorgrímur kvað þau lítil verða mundu og fékk honum þó nokkuð af flytjanda eyri. Fór Ásmundur þá utan og græddist honum brátt fé. Hann sigldi til ýmissa landa og gerðist hinn mesti kaupmaður og vellauðigur. Hann var vinsæll maður og skilríkur og átti marga frændur í
Noregi þá er göfgir voru.
Á einu hausti vistaðist Ásmundur austur í Vík með göfgum manni þeim er Þorsteinn hét. Hann var upplenskur maður að ætt og átti systur er Rannveig hét. Hún var hinn besti kvenkostur. Þeirrar konu bað Ásmundur og fékk með ráði Þorsteins frænda hennar. Staðfestist Ásmundur þar um hríð og var vel virður.
Þau Rannveig áttu þann son er Þorsteinn hét, manna fríðastur og sterkur maður, raddmaður mikill og hár maður á vöxt og nokkuð seinlegur í viðbragði. Því var hann drómundur kallaður.
En er Þorsteinn var lítt á legg kominn tók móðir hans sótt og andaðist. Eftir það festi Ásmundur ekki yndi í
Noregi. Tóku þá móðurfrændur Þorsteins við honum og fé hans en Ásmundur ræður þá enn í sigling og varð nafnfrægur maður.
Ásmundur kom skipi sínu í Húnavatni. Þá var Þorkell krafla höfðingi yfir Vatnsdælum. Hann frétti útkomu Ásmundar. Reið Þorkell þá til skips og bauð Ásmundi til sín. Þorkell bjó á Mársstöðum í
Vatnsdal. Fór Ásmundur þangað til vistar. Þorkell var son Þorgríms Kornsárgoða. Hann var stórvitur maður.
Þetta var eftir útkomu Friðreks biskups og þeirra Þorvalds Koðránssonar. Þeir bjuggu þá að Lækjamóti er þetta var. Þeir boðuðu kristni fyrst fyrir norðan land. Lét Þorkell prímsignast og margir menn með honum. Mart bar til tíðinda um sameign þeirra biskups og Norðlendinga, það er ekki kemur við þessa sögu.
Með Þorkeli fæddist upp kona sú er Ásdís hét. Hún var dóttir Bárðar Jökulssonar, Ingimundarsonar hins gamla, Þorsteinssonar, Ketilssonar raums. Móðir Ásdísar var Aldís, dóttir Ófeigs grettis sem fyrr er sagt. Ásdís var ógefin og þótti vera hinn besti kvenkostur bæði sakir ættar og fjár.
Ásmundi leiddist nú í siglingum. Vildi hann nú staðfestast á
Íslandi. Hefir hann þá uppi orð sín og biður þessar konu. Þorkell vissi gjörla skil á honum að hann var ríkur maður og ráðinn til fjárhalds og fór það fram að Ásmundur fékk Ásdísar. Gerðist hann þá aldavinur Þorkels og búsýslumaður mikill, lögvitur og framgjarn.
Litlu síðar andaðist Þorgrímur hærukollur að Bjargi. Tók Ásmundur arf eftir hann og bjó þar síðan.